Jak przeżyć koszmar?

Jak przeżyć koszmar? 13 styczeń 2013

- To co uczymy się?
- yhm... przeczytaj mi to, a potem zrobię herbatę
- Przeczytam, pójdziemy na spacer, przetrawisz to
a potem powiesz ,mi co zapamiętałaś
- Dobra - Maniki się uśmiechnęła
Michael otworzył notatki
- To?
- Może być to
Michał zaczął czytać:
- Jak przeżyć koszmar
- Chyba przetrwać, przerwać powinno być
- Tu pisze przeżyć
- Czytaj
Michael czytał:
Pierwsze:
Przestać się oszukiwać, że będzie lepiej
ten krok jest najtrudniejszy, bo najczęściej dotyczy ludzi najbliższych
i pokazuje ich w nieciekawym świetle
Drugie:
Trzeba sobie pozwolić na wszystkie uczucia
które nazbierały się podczas życia z oprawcą
Najważniejsze to poczuć złość na oprawcę
bez tego kroku gramy rolę
tu Ci czegoś brakuje
- Widocznie nie zdążyłam zanotować
- Trzecie:
Kolejnym krokiem jest odbudowanie własnej wartości i zadbanie o samego siebie
i zaprzestanie kontrolowania samego siebie
(mam prawo do odpoczynku, mam prawo być zmęczonym, mam prawo czegoś nie chcieć)
- Acha, o to chodzi
- Czwarte:
Trzeba także umieć szukać pomocy u ludzi zaufanych
którym można powiedzieć o swoich kłopotach
- Ja mam Ciebie - Maniki dodała z uśmiechem
- Nie tylko
- No nie tylko, czytaj dalej
- Piąte:
Trzeba sobie pozwolić na odpoczynek i relaks
przecież w domu panuje ciągły stres
Szóste:
Następną czynnością będzie zrzucenie bagażu z pleców
- Co?
- To dotyczy dzieci bo pisze dalej:
Nie należy się winić za błędy które popełnili rodzice
To problem dorosłych a nie dzieci
- Tu właśnie chodzi o to jak dzieci mają sobie radzić
jak dzieci mają przeżyć koszmar
- To chodzi o dzieci?
- Tak, ale dorośli też mogą to do siebie zastosować
- Siódme:
Ostatnim krokiem jest umiejętność zatroszczenia się o samego siebie
- konieczne jest zapomnienie o rodzicach
Oni niech rozwiązują swoje problemy