Świat się pomylił!

04 czerwiec 2007 Patrycja Markowska » Świat się pomylił! 

Każdy deszcz,każda noc i nagi księżyć i jego czuły wzrok.
Zapach tak..ciepło dni..
Jakby trochę magi ktoś odebrał im..
Radzę sobie świetnie - przecież wiesz..

Tylko w snach powraca myśl że..
TAM NA DNIE ZOSTAŁ TWÓJ ŚLAD ..
GŁĘBOKO TAM TWOJA MUZYKA WE MNIE GRA..
TAM NA DNIE ZOSTAŁ TWÓJ ŚLAD
I MOJA ŁZA..
BO ŚWIAT SIĘ POMYLIŁ..
Pierwszy śnieg,uśmiech mój,i dzwięki miasta ,kolor snów..
Jego szeept ,każdy świt i jakby troche magi ktoś odebrał im..
Tylko morzu mogłam zwierzyć się,jak złamana w głebi jestem..
TAM NA DNIE ZOSTAŁ TWÓJ ŚLAD ..
GŁĘBOKO TAM TWOJA MUZYKA WE MNIE GRA..
TAM NA DNIE ZOSTAŁ TWÓJ ŚLAD
I MOJA ŁZA..
BO ŚWIAT SIĘ POMYLIŁ..

Powiedz że - kiedyś uda się uwolnić duszę mą z uścisku Twoich rąk..

TAM NA DNIE ZOSTAŁ TWÓJ ŚLAD ..
GŁĘBOKO TAM..
WCIĄŻ TWOJA UŚMIECHNIĘTA TWARZ.
TAM NA DNIE ZOSTAŁ TWÓJ ŚLAD ..
I WIELKI ŻAL..
BO ŚWIAT SIĘ POMYLIŁ..