Każdy człowiek jest inny :)
28 styczeń 2009
I
nne niż wszystkie bo wyjątkowe :)
Jeżeli twoje dziecko przypomina w czymś bohaterów naszych opowieści, weź sobie do serca kilka prostych rad:
- Nie wrzucaj na głęboką wodę. Jeżeli chcesz oswoić dziecko z
rówieśnikami, zacznij od jednego, z którym maluch będzie się spotykał
najpierw na dworze, np. w parku. Później zaproś go kilka razy domu,
potem odwiedźcie go wy. Następnym krokiem mogą być zajęcia w niewielkiej
grupie. Dopiero po paru miesiącach takiego treningu możesz spróbować z
przedszkolem, najlepiej jak najbardziej kameralnym.
- Uprzedzaj o swoich zamiarach. Ponieważ twojemu dziecku trudno
przestawić się z jednej czynności na drugą, nie mów: "Zostaw już te
lalki, wychodzimy", a raczej: "Niedługo będziemy musieli wyjść, żeby
zdążyć na autobus. Może tymczasem położysz lalki spać?". Starszemu
objaśniaj parę ruchów naprzód: "Teraz pójdziemy do sklepu, wracając,
wstąpimy po Joasię do przedszkola, zjemy razem podwieczorek i weźmiemy
Azora na spacer".
- Okaż, że w nie wierzysz. Kiedy twój pięciolatek wstydzi się poprosić
ekspedientkę o lizaka, powiedz, że ty też wstydziłaś się w jego wieku,
ale spróbowałaś i nic strasznego się nie stało. Dlatego wiesz, że i jemu
się uda i odtąd będzie szło jak z płatka.
- Wyjaśnij innym, w czym rzecz. Poproś przyszywane ciocie, by nie
okazywały dziecku swych uczuć zbyt wylewnie. Wytłumacz babci, że mały
woli najpierw poobserwować dzieci na placu zabaw, zanim się do nich
przyłączy. Umów się z panią w przedszkolu, że nie będzie zmuszała synka
do solowych występów w Dniu Matki.
- Chwal zamiast ganić. Zamiast wytykać dziecku, że jest ślamazarne,
zwróć uwagę na dobre strony jego temperamentu. Nie nalegaj, żeby szybko
podejmowało decyzję, powiedz raczej: "Widzę, że chcesz się dobrze nad
wszystkim zastanowić. Na pewno w końcu wybierzesz najlepiej".
- Bądźcie w przyjaźni. Spędzaj z nim czas w sposób atrakcyjny dla was
obojga. Poczuje się dzięki temu pożądanym towarzyszem i łatwiej będzie
mu nawiązywać kontakty poza rodziną. Postaraj się codziennie o chwilę
intymnej rozmowy, żeby maluch mógł podzielić się z tobą swymi myślami i
obawami. Pomoże mu to lepiej zrozumieć samego siebie i zmniejszy
ciśnienie nieprzyjemnych emocji.
Co na pociechę?
Takie dzieci nigdy się nie nudzą. Kiedy czują się bezpieczne, potrafią
bawić się same, zwykle z dużą fantazją. (Mój syn godzinami zapowiadał
pociągi do różnych małych mieścin, naśladując ochrypłe megafony i gwary
zasłyszane na prowincjonalnych stacyjkach). Choć przyjaźnie zawierają
ostrożnie, są to związki głębokie i trwałe. Zabawa z takim przyjacielem
wygląda inaczej niż z przypadkowym rówieśnikiem w parku - dzieci
stwarzają sobie konwencje zrozumiałe tylko dla nich, a czasem, jak
Joasia ze swoją przyjaciółką, cały fikcyjny świat.
W wieku przedszkolnym nie wdają się w bójki z byle powodu, później nie
dążą do pokazania się, nie ulegają presji rówieśników, mają własne
zdanie, czym zjednują sobie szacunek otoczenia.
Kiedy są starsze, przejawiają zwykle bardzo wyraźne zainteresowania, a
nawet pasje, które mogą przerodzić się w najważniejszy cel w życiu. I
choć nie dążą do sukcesu, osiągają go często jakby mimochodem.
Ptaki dziwaki. A może ptaki... rajskie?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz